تحلیل مبانی فقهی ادغام مجازات بازدارنده در مجازات تعزیری با رویکردی بر نظر امام خمینی(ره)

نوع مقاله : مقاله علمی پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری تخصصی، دانشگاه پردیس فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران

2 استاد تمام و هئیت علمی، پردیس فارابی، دانشگاه تهران، قم، ایران

چکیده

قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1370 در کنار چهار قسم مجازات یعنی حدود، قصاص، دیات و تعزیرات از قسم دیگری با عنوان "مجازات بازدارنده" هم سخن به میان آورده است که این نوع مجازات در تقسیم بندی فقها دیده نمی‌شود. تلقی و برداشتی ناصحیح از کلام امام خمینی(ره) در به کار بردن لفظ بازدارنده، و تردید در اطلاق عنوان مجازات تعزیری برای مرتکبین جرایمی که در فقه و شرع سابقه نداشتند؛ واضعان قانون را بر آن داشت مجازات مرتکبین این جرایم را با عنوان " مجازات بازدارنده" بپذیرند. بدین صورت که بر مرتکبین آن دسته از جرایمی که سابقه شرعی و فقهی داشتنه اند مجازات تعزیر و بر مرتکبین جرائمی این سابقه را نداشتند "مجازات بازدارنده"وضع کردند. اما نگارندگان مقاله معتقدند تعزیرات منحصر به زمان شارع نبوده و می توان با استناد به مبانی فقهی، مسائل جدید را که مفسده آور بوده به عنوان تعزیر جرم انگاری، و مرتکبین آن را مجازات نمود. پیشنهاد مقاله حذف مجازات بازدارنده و ادغام آن در مجازات تعزیری است، چرا که مجازات بازدارنده قسیم تعزیر و در کنار سایر مجازات هیچ مبنا و مستند فقهی ندارد و استناد آن به امام خمینی صحیح نمی‌باشد. این نکته ای است که در قانون جدید قانون مجازات اسلامی مد نظر قرار گرفته و مجازات بازدارنده در تعزیرات ادغام شده چیزی که مورد حمایت مقاله است.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Analysis of jurisprudential principles of integrating deterrent punishment in ta'zir punishment with an approach according to Imam Khomeini

نویسندگان [English]

  • abazar asadi 1
  • mohammadrasoul Ahangaran 2
2 Full professor and faculty, Farabi Campus, University of Tehran, Qom, Iran
چکیده [English]

The Islamic Penal Code adopted in 1370, in addition to the four types of punishment, namely hudud, qisas, diyat and ta'zir, also mentions another type called "deterrent punishment", which is not seen in the division of jurists. Misinterpretation of Imam Khomeini's words in using the word deterrent, and hesitation in applying the title of ta'zir punishment for perpetrators of crimes that had no precedent in jurisprudence and sharia; The lawmakers urged them to accept the punishment of the perpetrators of these crimes as "deterrent punishment". Thus, the perpetrators of those crimes that had a history of jurisprudence and jurisprudence were punished with ta'zir, and the perpetrators of crimes that did not have this history were sentenced to "deterrent punishment". However, the authors of the article believe that ta'zاتr is not limited to the time of the shari'a and that new issues that are corrupting as ta'zir can be punished as criminality, and the perpetrators can be punished based on jurisprudential principles. The proposal of the article is to eliminate the deterrent punishment and integrate it into the ta'zir punishment, because the deterrent punishment of Qasim Ta'zir, along with other punishments, has no jurisprudential basis and document, and its citation to Imam Khomeini is not correct. This is a point that is considered in the new law of the Islamic Penal Code and the deterrent punishment in the integrated punishments is something that is supported by the article.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Ta'zir
  • religious background
  • jurisprudential principles and principles of the constitution
  • deterrent punishment