سلام و درود پروردگار عاشق بر پیامبر اسلام و خاندان پاک و مطهّرش؛ همو که اِطنابش بر جهان را نه با سلاح و شمشیر، بلکه با
کلمه و قلم بهپیش برد؛ که نون و القلم و مایسطرون؛ پس مینویسیم و میخواهیم بیش از اینها بنویسیم؛ بنویسیم از «عین» از
«دال» از «لام» و از «ت»؛ و البتّه که تحقّق آن با قلمفرسایی بهسادگی امکانپذیر نیست و نیازمند وجود اصلاحات بسیار است.
آمدهایم تا با خطّ بطلانی بر عبارت «بودن قانون بد از نبودن آن بهتر است» کشیده، آن را تصحیح و تعدیل بنماییم؛ چراکه با نگرشی
دوگم، انحصارگونه و محافظهکارانه مسیری برای اعتلای قانونگرایی، پیشرفت و دموکراسی حاصل نمیشود و این رسالتی است بر
دوش حقوقدانان جوان تا از پهنای ناگفتهها و اندیشههایشان، رخوت و سستی را به امید و آرمان بدل گردانند و مسئولیت آفرینی را به
همراه کارآفرینی مولّد باشند و در این راه بیمی به خود ره ندهد.
بر این اساس با اعتقاد به تضارب و تکثّر آراء، مجله حقوقی را با انبانی از آرزو احیاء نمودیم؛ تا زمستان را به سبزای عدالت برسانیم و این
فانوس خاک خورده را با زحمات شبانهروزی دانشجویان حقوق دانشگاه اصفهان بار دیگر روشن نماییم؛ به این ترتیب، محور فعّالیت در این فصلنامهی علمی، دانشجویانی هستند که با دغدغه مندی، بی چشمداشت و بدون تأثیرپذیری از جوّ حاکم، ایثارگرانه در
میدان علم و پژوهش پای پیش گذاشتند؛ باشد تا در این وهله بار دیگر
بارقههایی از موفّقیت و کارآمدی هویت دانشجویی به مناسبات گوناگون به نمایش گذارده شود و الحق که این مسیر مشکلات،
کارشکنی ها و چالشهای خاص خود را داشته و دارد که گفتن آن ها در این مجال مناسب نیست؛ خلاصه آنکه اگر مردان مَردید،
بسم الله.
سخن مدیر اجرائی مجله حقوقی دانشگاه اصفهان
محمد جواد حیدریان دولت آبادی